خاطرات شهید محمدعلی دولت آبادی/ عکسی برای شهادت
خاطرات شهید محمدعلی دولت آبادی
عکسی برای شهادت/ حساب وکتاب
نقل خاطره از مادر شهید دولت آبادی
مادر شهید می گوید: چند روز قبل از شهادت محمد ظهر روز جمعه بود و ما در خانه وهمه روزه بودیم.
شیفت محمد عصر ساعت 7 بعداظهر بود.
محمد مرا به اتاقش خواند و گفت مامان بشین و من هم در کنارش نشستم .
بعد محمد برایم از حساب و کتابش گفت.گفت از چه کسانی طلب دارد و به چند نفر هم مختصری بدهی و قسط.
عکسی را هم با پدرش در عکاسی برای کارت پرسنلی خود گرفته بود نشانم داد و گفت: این عکس برای شهادتم خوب است!!!!
من از او پرسیدم که حال اینها را چرا به من میگویی؟ گفت : مامان از فردا که ما خبر نداریم شاید همین امروز من شهید شوم!!!
من گفتم بس کن پسرم اینها چیه میگی؟ هنوز من هزار تا آرزو برایت دارم .میخواهم دامادیت رو ببینم انشاأالله
محمد به من گفت: حالا دیگه.گفت: مامان طلب ها را می بخشم ولی بدهی ها را حتما پرداخت کنید.
محمد بعد از آن جلو آینه رفت و به موها و سرو وضعش رسید ومدام زیر لب حسین حسین میگفت.
چشمهایم را از او بر نمی داشتم.
آنروز برایم قدش خیلی بلندتر شده بود .فهیمدم که پسر دردانه ام بزرگ شده.خیلی بزرگ
