
مقدمه :
امام علی بن موسیالرضا علیهالسلام هشتمین امام شیعیان از سلاله پاک رسول خدا و هشتمین جانشین پیامبر مکرم اسلام میباشند.
ایشان در سن 35 سالگی عهدهدار مسئولیت امامت ورهبری شیعیان
گردیدند و حیات ایشان مقارن بود با خلافت خلفای عباسی که سختیها و رنج
بسیاری رابر امام رواداشتند و سر انجام مامون عباسی ایشان رادرسن 55 سالگی
به شهادت رساند.دراین نوشته به طور خلاصه, بعضی ازابعاد زندگانی آن حضرت را
بررسی می نماییم.
نام ،لقب و کنیه امام :
نام مبارک ایشان علی و کنیه آن حضرت ابوالحسن و مشهورترین لقب
ایشان "رضا" به معنای "خشنودی" میباشد. امام محمدتقی علیهالسلام امام
نهم و فرزند ایشان سبب نامیده شدن آن حضرت به این لقب را اینگونه نقل
میفرمایند :" خداوند او را رضا لقب نهاد زیرا خداوند در آسمان و رسول خدا و
ائمه اطهار در زمین از او خشنود بودهاند و ایشان را برای امامت پسندیده
اند و همینطور ( به خاطر خلق و خوی نیکوی امام ) هم دوستان و نزدیکان و هم
دشمنان از ایشان راضی و خشنود بودند".
یکی از القاب مشهور حضرت " عالم آل محمد " است . این لقب
نشانگر ظهور علم و دانش ایشان میباشد.جلسات مناظره متعددی که امام با
دانشمندان بزرگ عصر خویش, بویژه علمای ادیان مختلف انجام داد و در همه آنها
با سربلندی تمام بیرون آمد دلیل کوچکی براین سخن است، که قسمتی از این
مناظرات در بخش " جنبه علمی امام " آمده است. این توانایی و برتری امام, در
تسلط بر علوم یکی از دلایل امامت ایشان میباشد و با تأمل در سخنان امام
در این مناظرات, کاملاً این مطلب روشن میگردد که این علوم جز از یک منبع
وابسته به الهام و وحی نمیتواند سرچشمه گرفته باشد.